Bana kalsa yaban gülü doğardım.
Yaban arıları konugum, kelebek dostum olurdu.
Keklik konardı yanıma
Üveyikler gelirdi.
Çalılar ile birlikte otlarla konuşurdum
Bir sıklamen soğanıydım.
Gömdüler bir saksıya
Kafam dışarılara çıkamadı bir zaman
Dallanıp budaklandım,
çiçek de açtım güya
Gözlerim açılnca gördüğüm bir rüyaydı
Ne de güzel düşlerim vardı kendi kendimce
Güzellm çiçeklerim tomurcuklar da açtı.
Köklerim topraklara zincirlenmişti oysa.
Bir balkona konuldum eller görsünler diye
Bir balkondan dışarı bakarak yaşıyorum.
Şahrin tam ortasında
Ne özgürüm ne mutlu
Ne kadar da kimsesiz ve yalnız yaşıyorum
Caddedeyim ben oysa....