SİNEMDE SAKLI AŞK VE İMAN

‘’ ne büyük bir yalan bu şehir

karşı sahil yağmur bulutları

ışıklar üstüne teyellenir

bir yanılsamanın ışıkları

epeyce titrek…’’ (Alıntı)

 

 

 

Devamı var mı bu şiirin ve şehir bekçilerinin nazarında, yalnızlık mıdır yazmaya durduğum o tefrika?

 

 

Hani yâd edilesi mazinin küfünde

Ölü şairin kabrinde

Ah, yazılası mezar taşım:

Kimse anlamadı beni senden başka.

 

Kifayetsizim yedi düvel

Aşkın asma katında saklı yüreğim

Yüreğimin solunda kanamalı sözcüklerim

Sükûnet diledim evrenden

Acıydı bahtıma düşen

Sehven ölü ama mutluyum ben

Belli değil mi yazmaya durduğum her şiirden?

 

Küfem dolu, sevgili.

Küstüğümse zaman ve yalan

Yalandan sevmediğim kadar

Kabrim ki yolunu gözler

Sezilerimde rehavet

Açılmamış gözlerim

Aksayan sözcüklerim

Adağımdır aşk ve şiir

Gözlerinde yerleşik bir hüzünden çaldım ben

Bu şiiri

Belki de eflatunuyum renklerin

Tünediğim göğün de meftunu.

 

Yerle yeksan edilmiş yeryüzü

Bu yüzden uçtuğum göğün müdavimi

Olmanın güzelliği

Her sevdiğimde ayaklarımı yerden kesen

Bazense susuzluk hissettiğimde içtiğim

Şiir ve içimde saklı gizem.

 

Ne huzurum baki ne mutum

Sözlendiğim kalemden kesmem mümkün mü umudu?

Bir mevsimden diğerine sektiğim

Her şiiri aşk

Aşkı sen

Seni bana sunan Rabbimi anmadan

Geçmez de zaman.

Zamanlardan şiir

Şehirse limanım

İmlecin tekerinde saklı yazmadığım romanım

Göğün perçemi nasıl da gizler beni.

 

Bense sindirdiğim bunca acıyı ve yorgunluğu

Sinemde saklıdır aşk ve iman

Varacağım durak belli en baştan

Daha ne isterim Allah’tan?