KategorilerŞİİRLERGenelSiz hiç bir çölün ortasında kaldınız mı fırtınalı bir vakitte?

Siz hiç bir çölün ortasında kaldınız mı fırtınalı bir vakitte?

17.09.2017
Mecnun değilim
Ama ortasındayım hiç bilmediğim bir çölün
Fırtınalı bir vakitte
 
 
Kumdan tepeler var dört yanımda
Rüzgarın emrine amade olan
 
Bir o yana bir bu yana savrulan
Sürekli yer değiştirip
Başımı döndüren
 
***
 
Rüzgar vurdukça
Önüm arkama
Arkam önüme geçiyor bir anda
 
Kaybediyorum
 
Önümü
 
Yönümü
 
Ve dahi sonumu
 
Kestiremiyorum
 
***
 
Yalnızım
Yapayalnızım
 
Ortasındayım hiç bilmediğim bir çölün
Fırtınalı bir vakitte
 
Bir ışık hüzmesi arıyor gözlerim
 
 
Bulamıyorum...
 
Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da
Bi rçıkışı arayan karanlıklarda kalmış bir ruhun şiiri. Tünelde yön ve ışık arayan bir ruh hali . Çıkışları ve ışıkları bulmanız dileğiyle.
kadiraltun702
Kadir Altun8 yıl önce
@kadiraltun702 | Sağ olun, var olun kıymetli ağabeyim... Biz sefere çıkmakla mükellefiz, zafer Allah'ın takdiri...
Gönlünüze sağlık... güzel bir arayış şiiri olmuş. Serbest yazmak zordur, ama bunu da başarıyorsunuz. Gönülden tebrikler...
kadiraltun702
Kadir Altun8 yıl önce
@kadiraltun702 | Sağ olun, var olun değerli ablacığım. Şiir dünyamın da çölden pek farkı yok.. Bilinmeyen bir çölde fırtına çıkınca kum tepeleri yee değiştirir, yönü doğrultmak neredeyse imkansız olur imiş... Çoğu zaman kayboluyorum şiirin içinde... Arada doğru yerlere uğruyorum sanırım ki sizin gibi ehillerin takdirini almak gönlümüzü hoş ediyor..