Boğazım kuruyor

Ellerim terliyor yokluğunda

Yüreğimde bir halsizlik var

Gecelerimi süsleyen gözlerin

Şimdi sanki kayboldular

Nerede ikimizin yürüdüğü o bomboş sokaklar

Nerede yalnızlığımızın suskunluğu

Nerede o hiç sevmediğimiz yağan yağmurlar

Şimdi yokluğun dört bir yanı sarar

Nicedir böyle olmamıştım ben

Her sabah gözlerimi sana açmak başka,

Hani nerede geleceğimizin hayalleri

Neyleyim senle uyanamadığım sabahları artık

Rüzgar bile tersten esiyor bu akşam

Yokluğunla kaybolmuş yıldızlar

Seni bana anlatamıyor artık bulutlar

Bu gece başka gece sanki “yâr”

Bu gece affedilmeyi bekleyen biri var…