SÖZ!

 

 

Dökülse de zamanın dudaklarından hasret,

Gün gelecek vuslatın yüreği de coşacak.

Ne keder korkutacak ne hüzün ne de kasvet,

Canlar candan geçerek aşka doğru koşacak...

 

Eğer kişi girerse sabır denen ummana,

Damla damla yıkanır yunur her gün ah’ları.

Aşığın gözyaşları ağsa da asumana,

Tel tel olur dökülür cüzzamlı günahları...

 

Karanlığı gökyüzü dirhem dirhem sağarken,

Seni düşündüm yine bilmem kaçıncı gece...

Firar eden kâbuslar üzerime yağarken,

Yalnızlığın koynunda uyku ağır bir keçe.

 

Gözyaşların batımdır, gözlerinse hep doğum,

Saçların kuzey yönüm, yanakların güneyim...

Bilirsin, bağ bozumu düşlerinde doğduğum,

Perçemini güneşin sevdiği her gündeyim...

 

Şükür olsun Allah’a, yol açmış senden bana,

Bir kez olsun geriye dönüp artık bakmam, söz!

Yazdığım şiirleri sakın atma yabana,

Yaktığım gemileri bir daha hiç yakmam, söz!

 

-Yürekte kök salmayan söz varsa dudağında

 Yüzlerce ökse otu yeşerir budağında-