Sözler vermemeli insan. Hiç kimseye… hep burada kalacağım dememeli. Ben hep senin yanındayım dememeli. Günler, aylar, yıllar vadetmemeli hiç kimse hiç kimseye. Hayatı düşünmeli. Kaderin planlarını düşünmeli. Düşünmezse eğer kandırmaktır bu. Aldatmaktır. Elinden tutup sonra da bırakmaktır. Ve kimse inanmamalıdır aylar, yıllar vadedilen yalanlara. Aldanmamalıdır aşkın büyüsüne. Aldanırsa eğer yaralanmaktır bu. Böyle olmalıdır düzen. Çünkü her güven yerini bir gün hayal kırıklıklarına bırakır. Hele ki aşkta kadere güvendiysen… elbette sevgi beraberinde güveni getirir. Ama unutulmamalıdır ki güven de saç teli kadar ince bir iptir. Bir gün aniden çat diye kopar. Koparır. Bütün bağları… işte bu yüzden, kopmamak için, güneşli günlere aldanıp da  tutamayacağı sözler vermemeli insan. Tuttuğu eli sadece tutmalı. Söylenecek tüm sözleri gözleriyle söylemeli.

Ve tutulmalı o gözlere...