SU GİBİ
Ne denizdi, gezerken sahilde aradığım;
Ne de, bir inciydi,
Arayıp da bulamadığım...
Suya bırakılmış parça parça bayat ekmekler gibi;
Dalga dalga kıyıya vurur bazen zamansızca hayat beni...
Bilirim aslında!
Özlemez beni sabahın köründe balıklar;
Ve bensiz de
Pekâlâ uçabilir martılar!..
Yine de alıp yanıma tüm umudumu,
Sahilde karşılarım günün doğumunu...
Dalgaların melodisine alkış tutan kayalıklarda dinlerim hayatın ritmini;
Karşılık verir duygularım;
Ve ben, o anda duygulanırım...
Kızarmış yüzüyle baktıkça güneş bulutların arasından;
Pek de mahcup görünür gözüme...
Masalsı bakışlarından okurum sonra
En güzel hikayesini ömrümün...
Sonbaharın alıp da veremediği benliğimi;
Ahmak ıslatan yağmurlarıyla yıkarım.
Ardından, kuruması için lodosa bırakırım...
Akışına bırakırım,
Kağıttan yapılmış kayık gibi kalbimi;
Düşürürüm her bir adımda,
Dalgın dalgın düşünürken, kendimi...
Dalgalarla şekillenen çakıl taşları gibi;
Kopup gider zihnimden,
Sert ve keskin anılarım...
Sonra, umuda dökülür su gibi;
Beni bekleyen yarınlarım.
Cemil Baştürk
30.11.2017