Adsız bir köprünün başında

Hayat kesemde büyüttüğüm kelimeleri

Suya salıyordum birer birer

Su serin

Su berrak

Su senin yüzün

 

Bir yakası olmayan yaban kuşları gibiydim

 

Özlemle değildi savaşım

Düşlerimi uçurabilmekti belki gökyüzüne

Aksak bir özgürlük nasıl tarif edilirse öyleydim işte

Kanatlı bir ezgi

Uçarı göçeri

Umarsız bir yaşam

Bir dünya türküsü söylüyor rüzgar

Seslerden örülü halatlar

Zihnime dolanıyordu istemsiz

 

En iyi suskunluk anlatır beni

Çığlık dolu bir atlasım

Sayfalarım sonbahar rengi

Son kayasıyım okyanusun

İlmek ilmek taşıyorum

 

Her defasında

Harflerin dalgalarında

 

İçimdeki şiiri taksim ediyordu hayat

Sessizlik makamında

Birbirine dargın anlam arayışları içindeydim

Sazlıkların sözlüklerin ötesinde

 

Kırık kalplerin izinde

Sargısı ufak yaşam kırıntıları olan

Tebessüm giydirilmiş yaşanmışlıklar

Gözaltı morlukları

Hareli alın çizgileri

Bir geceye sığdırılamayan dualar cümlesi

Adsız bir köprüden kalan