sultan ulu hakan abdülhadim

Oldu İslam yolun son hak durağı
Hak itikatlıyla çevirdi yaprağı
Canında üstün tut dedi bayrağı
Rehber oldu emin yunus şafağı

Tevekkülle oturdu hu saltanatına
Otuz üç yıl ışık tuttu payitahtına
Kondurdu itaat şükrü hayatına
Kalmazsın dedi borcum halkıma

Sinesine çekti kızıl sözünü
Çevirdi, Furkan’a emin özünü
Batına gösterdi türkün yönünü
Tekbirle kuruttu fitne kökünü

Halkın taşı ona gül-ü zan geldi
Sanki yüreğinde gözyaşı seldi
Küfür beddualar ömrüne yeldi
Sonunda evlad-ı aliyye bendi

Yılmadan bıkmadan çalıştı durdu
Sözüyle düşmana şamarlar vurdu
Milletin refahı için plan kurdu
Dostun şerbetiyle hep uyurdu

Ulusa konmasın tek Rihal şeddi
Göğsünü hakk için millete gerdi
İstemem hiç bir şey isterim seddi
ba sü ba del mevti için can verdi

Cahilce atıldı fitne boğumu
Saçıldı nefesin gıybet doğumu
Atıldı iç dıştan nifak tohumu
Sonunda kırıldı hüküm sonumu

Bastılar vatanıma leşçi haramiler
Yahudi’ye sırtı veren kâfirler
Medet diye senden aman dediler
Dalımızsın diye rahmet isterler

Suçumuzla boyun eğri huzurda
Bitmez bu yaşın hatası kusurda
Özürler dileriz senden sonunda
Sultan ulu hakan Abdülhamid’im

Mahmut ÇİÇEKDAĞI
Hemberi