gece sürer sefasını
ellerim yakarışta
gözlerim hüzne sürgün
sen mi benden
ben mi senden çıkarım

bilinmez!..

uçurum kenarındayız ikimiz

söker şafak
bahar kokar gün
yüzün göğüm kadar mavi
avuçlarımda ki yokluğun
kanarken
ölüdür mevsimler
her soluğum
işkence

ömrüme teğet durur
gizlice süzülen ateştir sevdan
dokunulmamış hayallerime

bir tebessümün güneşten kalan is

yüreğimde yağmur
-yağmur ne ki-

aklımın sahillerinde
koyu/verdim özlemlerini

suya düşer/iz