Suya Yazılan Ağıt

Suya Yazılan Ağıt 

(Düşünme son vedayı 

                           et gitsin yarınlara 

Ben eski bir kandilim 

                           sönüp gittim elinde 

Bak gururlu revaklar 

                           eğiliyor sulara 

Sükutumun nabzını 

                           yitirdim makberinde )

Ememedi suları

                   damla  , damla , buğular 

Şehvetli hisleriyle

                   raks ederken kuğular 

Çünkü o kuğulara 

                   hayat veren kanattı  ! 

Suya yazılan ağıt 

                   bir ilahi sanattı  ! 

Kainat hep depreşir

                    çağları aşa aşa 

Şüheda gibi bakî   

                     gönlünce mesut yaşa 

Hatifler elimize 

                      ilahî kına yaksın 

Şu efkârlı bağrımdan

                       ne zaman akacaksın ?

 

Düşler kestiler yolu

                        zihnimden biraz biraz 

Bizi arafa süren

                         hangi bahar hangi  yaz  ?

Ağıtlar nakış nakış

                         sürgünlerde ezilir 

Belki gönül gözüyle

                          sulardada gezilir 

Arş görseydi rengini

                         zembiline takardı 

Bir kuğu edasıyla

                         suya ağıt yakardı 

Ölüm utansın senden

                        yer  , gök  , ayağa kalksın  !

Yıktım ruh makberimi

                        sular beni paklasın

 

Ak gizemli dünyamda

                         nice efsunları tut 

Şu divane başımı

                         vargit koynunda uyut .

k.a.gazioğlu