TAHMİS Ey zülfi tâze sünbül ey kâmeti sanevber

 

TAHMİS

 

 Mef‘ûlü Fâ‘ilâtün Mef‘ûlü Fâ‘ilâtünI

 

 Ey zülfi tâze sünbül ey kâmeti sanevber

 Ey haddi lâle vü gül ey agzı gonca-i ter

 Bâg-ı cinânda yokdur sen gül-‘izâra beñzer

 Ey saçları şeb-i Kadr ey yüzi mâh-ı enver

 Dil tıflı her gün aglar ‘îd-i visâlin ister

II

 Tîg-ı firâkuñ ile bu sîne pâre pâre

 Sen serv-kad nigârum çün gelmedi kenâre

 Gözüm yaşı ‘aceb mi beñzerse cûy-bâre

Bir kerre görmek ile dil virdüm ol nigâre

 Bir kez dahi görürsem cân virmegüm mukarrer

III

 Mihr-i ruhuñla ey meh sînemde her dem âteş

 Zülfüñe bend olaldan oldı göñül müşevveş

 Bu hüsn-i bî-na˙îrüñ evvelden eyleyen nakş

 Cân virmek içün itmiş la‘l-i lebüñi cân-bahş

 Cânumı almag-içün müjgânlaruñı hançer

IV

 Derd ü firâkuñ ile kaldum gam u elemde

 Safâ muhâl olupdur gülmek baña bu demde

 Yazdukda kanlar aglar derd-i dilüm kalemde

 Lâyık mıdur kalam ben her dem ˙alâm-ı gamda

 Ola cemâlüñ ey meh günden dahi münevver

V

 Çokdan görinmez oldı gün yüzi yâr-ı cânuñ

 Eflâke irse tañ mı Emrî senüñ figânuñ

 Terk eyleyüp be-külli sevdâların cihânuñ

Şol deñlü meyli vardur Bâkî lebine k'anuñ

 Gûyâ ki teşne-diller âb-ı zülâli ister

 

Prof. Dr. Mehmet A. Yekta SARAÇ, EMRÎ DÎVÂNI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3144 KÜLTÜR ESERLERİ 427