Tek Heceli Dil
Fransızca : Langues monosyllabiques, langue isolante
İNGİLİZCE: Monosyllabic languages.
Almanca : einsılbige sprache, isolierende sprache
Osmanlıca:
Arapça :
Kelime türü: İsim –- Dilbilimde bir terim
FARKLI EŞANLAMLI TERİMLERİ:
TANIMLAR
Sözcükleri tek heceli olan dillerdir.
“Kelimeleri, ek almadan ve çekime girmeden cümle içindeki yerlerine ve başka sözlerle birlikte kullanılışlarına göre çeşitli anlam ve görevler yüklenen diller:”
Sözcükleri çekimli ve bükünlü hallerde olmayan, aynı heceden farklı vurgu ve tonlamalar ile farklı anlamlar türetilen dillerdir.
Tek heceli dillerde sözcükler, büküme de uğramazlar ve bu dildeki kelime kökleri sabit kalırlar. Bu dildeki sözcükler cümle içindeki yerlerine ve diğer sözcüklerle yanyana gelme özelliklerine göre farklı anlam ve görevler üstlenirler.
Tek heceli dillerde en önemli unsurlardan biri, tek heceden oluşan kelime köklerinde anlam ayırımın ek ve bükün değil vurgu ile yapılmasıdır. O bakımdan bu tip dillerde cümle vurgusu ve sözcük vurgusu çok büyük önem taşır. Aynı sözcük farklı tonlarda ve farklı vurgularla söylendiğinde birçok değişik anlamı karşılar. Bu durumda sözcük aynı ama sözcüğün farklı tonlarla ve vurgularla söylenmiş olması o sözcüğe farklı anlamlar kazandırır.
Bükünlü ve eklemeli dillerde yapım ekleri kelime köklerinden yeni anlamlar türetirken tek heceli dillerde aynı kelimeden farklı anlamlar türeten ekler değil vurgu ve tonlamalardır.
Bu tip dillerde sözcüklerin görevi cümle içindeki sıralarından ve vurgularından anlaşılır. Aynı sözcük köklerini farklı anlamalara getiren şey vurgu sistemidir. Bu nedenle bu tip çok zengin bir vurgu sistemi meydan gelmiştir. Bu dillerdeki Kelime türleri özel seslerle ayırt edilmediği için aynı kelime yerine göre hem isim, hem sıfat, hem fiil, hem edat olabilmektedir.
Bu dillerdeki sözcüklerin bir kısmı tek hecelidir. Bu dil yapısının karşıtı eklemeli dillerdir.
Çince, Tibetçe, Siyamca, Çince, , Bask dili ve bazı Africa dilleri gibi Tek Heceli Diller grubuna giren dillerdendir.