Tenim-izin Sökükleri

Tenim/izin Sökükleri

gece 
sokulurken güneşin koynuna 
inerken dağların tepesinden
varlığınla yok eylediğim aklım
ve
öldüremediğim anılarım
savrulurken rüzgarın eteklerinde 
söylemler diziyorum aşk üstüne
saatin yokluğunu geçtiği


her bahar geri dönen 
kırlangıçları düşlüyorum
kanatlarında ki umutlu gülüşleri 
koparırken hasretleri 
bağrımızdan
gökyüzünü ters çeviriyorum seninle
yıldızlar yol göstersin diye

hadi dön gel artık

eskimiş ne varsa
silelim birer birer 
ki inelim d/ipsiz kuyulara
dolunay deniz olsun
ikimiz dalga
gök kuşağı köprüsünde buluşalım
çocuklar gibi el ele tutuşarak
bağıralım yeryüzüne
ve bizim masalımız 
mutlu bitsin ne olur
iki ak güvercin uçuralım
birisi yarınlara

ve...

şehir küçüldükçe
b/iz büyüyelim sevgili
tamamlanmamış düşlerim/izle
dikilsin yeter
tenim/izin sökükleri

ağustos/2013/İzmir