Gün olur, maskeler bir anda iner…
Son vapur kalkar artık iskeleden
ve yanar gökyüzünde meş’aleler…

Gecenin hüznüdür bu sahnelenen…
İntikam hisleriyle can tutuşur
Her uzun cümle nokta beklerken…

Ey seferden yorulmuş eski vapur!
Bembeyaz yüzlerin karardığı an
vardığın yerde bâri var mı huzur?

Anladım: Söndü her şey anlamadan…
Vaktimiz doldu, yol göründü bu kez.
En bulunmaz diyâra sür kaptan,

Ki giden, aynı yerde beklenmez!

Vezin: feilâtün mefâilün feilün
        (fâilâtün)           (fa’lün)