Tevârîh-i Mülûik-i Âl-i Osman’dan
 
Bu tevârîhi çün eyledüm beyân
Gönlüme bir nesne düşdi nâgehân.
 
Dahı sözler vesvese-ol ilhâmdur.
Çâresi nedür anun? İtmâmdur
 
Ol melikler ki- anları zikr eyledüm,
Hâletin ü sîretini söyledüm.
 
Kimi kâfirdi, kimi ehl-i sitem;-
Kahır idi anlarda bîş ü mihr kem.
 
Ol Moğol sultanlarınun hâlini,
Niceyidi dinle, gel ahvâlini.
 
Etmediler anı kim Cengiz Han
Zulmdan eder idi halka 'ayân
 
Zulm etdiler, veli kânun ile
Ellerin boyamadılar hun ile
 
Zulm kim kanûn u zabt ile olur
Adl bigi halka ol âsân gelür
 
Vardur ol sözlerde bize çok zelel;
Eydelüm şimdi-anı ki-anda yok halel.-
 
Çün anıldı ol kamu ehl-i sitem
Zikre getürelüm ehl-i 'adli hem
 
Analum ol begleri kim serteser
Hem müsülmân idiler hem dâdger
 
Kamusınun işi kâfirle cidâl,
Geydügi vü yedügi malı helâl.
 
Bu kitaba edelüm anı, hitam
Kim anunla ola bu name tamam.
 
Bir gazavetname düzeyüm sana,
İşid, illa i'tiraz etme bana.
 
Gaziler sonra nişe-anıldı deme,
Anlar aşağa niçün geldi deme.