KategorilerŞİİRLERHece ŞiiriTOPRAĞA BİR “CAN” DÜŞTÜ

TOPRAĞA BİR “CAN” DÜŞTÜ

28.04.2018
 
-Hamit Can’ın aziz ruhuna rahmetle-
 
Cemreler uykudayken bir “Can” düştü toprağa
Sor çınarın halini; köke, dala, yaprağa!...
 
Mardin’de doğan güneş Dersaadet’te battı
Hicranın kör kılıcı yürekleri kanattı
 
Anılara gömüldü ‘Derbesiye Günleri’
Yâd ederiz gönülde ‘mâzi’ denen dünleri
 
İyi bilirdi herkes musalladaki eri
Ağarmaktayken şafak gönüller yangın yeri
 
Ölüm arabaları Can’ı alıp götürdü
Açtı yeni bir sayfa, eski defteri dürdü
 
Yağmalandı kovanlar, bahçelerde gül yandı
Hüzün süvarileri kalp göğüne dayandı
 
Kulun düğün gecesi, ölüm hikmetli bir iş
Canın tene vedası, sonsuzlukta diriliş
 
Zaman boşlukta aktı, toprak çağırdı teni
Ruh kanatlandı göğe, yalnız koydu bedeni
 
Yol aldı sonsuzlukta, bir köşeye ilişti
Ruhun sıla coşkusu, her ölüm dirilişti
 
Göğüs kafesimizde “Can” emanet bir kuştu
Dünyanın mihnetinden En Sevgili’ye koştu
 
“Can” dostlarıyla bile vedalaşmadan gitti
Hakikatin yolunda bir ömür böyle bitti
 
Dostun dosta vuslatı yürekleri dağladı
Bulutlar yas tutarken gökler bile ağladı
 
Göç etti ana arı, yas tutmada kovanlar
Baharın müjdecisi ağlasın erguvanlar
 
Tez geldi kara haber, toprağa bir “Can” düştü
Dost dostuna kavuştu, bizlere hicran düştü
 
Gönül asumanında yankılanacak sesin
“Diriliş” neferine Allah rahmet eylesin!...
 
M. NİHAT MALKOÇ
Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da
alhmetbulut647
Alhmet Bulut7 years ago
Oldukça beğendim. Hatta etkilendim bile tebrik ederim.