Bir sen bitince düşlerimde,
bir sen başlardın yeniden,
Sonsuz evrenin kıyı bir köşesinde,
Çorak topraklarda biten Anadolu'nun başakları gibi,
Baktıkça bakası geliyordu insanın.
Nimetten sayarcasına...
Tapmak mı ? Haşa! bizimkisi sevmek
Gönül vermek,
Sen sevmeyince de bozulmazdım.
Kurak geçti mevsim, başak kurudu derdim.
Anadoluda insan sevmek erdemlikse
Sevilmeden sevmek kâmilliktir.
Anadoluya küsmezdim,
Toprağa küsmezdim.
Hem toprak ana
Toprak yar
Toprak aşiyan
Toprağa küsemez insan...