185.
Mefâ‘îlün mefâ‘îlün mefâ‘îlün mefâ‘îlün
Hezec . - - - / . - - - / . - - - / . - - -
01. Unudur âb-ı Hızrı aŋmaz i‘câz-ı Mesîhâyı
Muhammed ümmeti gören leb-i cân-bahş-ı ‘Îsâyı
02. Düşelden sûret ü zülfi hadîsi ehl-i küfr içre
Sıyup esnâmı[nı] terk eylemişlerdür çelîpâyı
03. Leb-i cân-bahşı ile şol hat-ı sebzin gören ėy dil
Ne cân-ıla aŋar bilsem ‘aceb Hızr u Mesîhâyı
04. Lebi devrinde baş kaldurdı hattı haylî yüz buldı
Hurûc ėtdi sanasın kavm-i ‘Îsî tutdı dünyâyı
05. Ne var cânlar bağışlarsa lebi ‘uşşâkına yâruŋ
VUSÛLÎ çok-mıdur ‘Îsâya ihyâ ėtse mevtâyı
Hakan TAŞ, VUSÛLÎ [ö. 1592], DÎVÂN [İnceleme-Metin-Çeviri-Açıklamalar-Dizin], T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3308 KÜLTÜR ESERLERİ Ankara 2010