UZAK ADA

UZAK ADA

 

Bir yaz gecesi düşlerimin peşinden

Tırmanırken altın haleli Ay’a

Avare bir yıldız sisli göklerden 

Sürükledi beni Uzak Ada’ya

 

Orada renkler ve kokular yığın yığın

Orada her şeye sinmiş senin varlığın

 

Senin nefesinle yeşillenir, soluklanır orman

Birleşen uzak aşklar toplanır çiçeklerde

Gece gibi, aydınlık gibi uçsuz bucaksız sevdan

Güneşin ışınlarıyla parıldar tüm renklerde

 

Hep çiçek açmak isteyen ölümsüz yüreğin

Orada nabzıdır dokunduğun her şeyin

 

Kadife bir örtüdür deniz ayaklarımızda

Lakin senin kokunla yüzer benim gönlüm

Kokunla cennet iklimlerine açılırız da

Yemyeşil baharlar giyinir orada ömrüm

 

Toprak sen kokar, rüzgar senden eser, dalgalar iki hece 

Orada sen düşünür ve konuşur her şey kendi dilince

 

Deniz ne güzeldir sıcak akşamüstleri

Gökyüzü ne duru ne yaman çarpar yürek

Sen uzanırken kumsalda ey taptığım peri 

Çekerim nefesini ta çiğerlerime dek

 

Uzun uzun koklarım nazlı göğsünü senin

Derinliğinde yaşar gibi ipek teninin 

 

Orada her şeyden azade yalnız biz

Bir de çiçeklerin dilinden anlayan sevgimiz

Orada sonsuz gökle birleşen engin deniz

Gibi sarmaşdolaş özlemlerimiz 

 

Uzak Ada’ya mahkumuz biz ebediyen sürgün 

Melalin koynunda yaşarken böyle her gün