VAHŞET

Meşkûk gelû rûde sinân rişte budur harb

Sibyân dümû' seyf dimâ' işte budur harb

Gerdandan olur kellesi vâreste budur harb

Bak lâşelerin cem'ine bir püşte budur harb

Bir ka'ka'a bin cîfe-i nâ-şüste budur harb

Nâkûra vakûrâne üfürdün dürülür yûh

Allâh der ekber demeden rehrev olur rûh

Nâmûs abes kaldı tecâvüzle nisâya

Bir kan ki bu korkar basar ibsâr semâya

Zükkâm mukadder bakıyor haddi vebâya

Azv eyledi gasb etmek içün dîni vegâya

İsyânda melekler dahi bu emr-i Hüdâya

Nâkûra vakûrâne üfürdün dürülür yûh

Allâh der ekber demeden rehrev olur rûh

Giryânî muhâl oldu dimâdan da tehâmî

Olsan gerekir sende bu meş'abda harâmî

Düşnâm u hakâret midir esyâf-ı kirâmî

Sibyân dümû' tîğ dimâ kilk merâmı

Meşkûk gelû rûde sinân tîr devâmı

Nâkûra vakûrâne üfürdün dürülür yûh

Allâh der ekber demeden rehrev olur rûh

(Bu şiirimde savaş, vahşet, kan, gözyaşı ,ahlâki yozlaşma ve çelişkileri bir arada topladım.)