VAKİT GEÇ OLMADAN AÇ!
Kulaklarını aç!
Neden mahrum bırakıyorsun yağmur sesinden onları?
Gözlerini aç!
Gökyüzündeki bulutlar gibi dağılsın gözlerindeki buğu.
Ellerini aç!
Rahmet yağsın avuç içlerine, umut ek kalp toprağına.
Kulaklığını çıkart!
Hiçbir müzik deniz dalgalarından daha rahatlatıcı olamaz.
Bilgisayarı, televizyonu kapat!
Hiçbir görüntü İstanbul vapuru kadar gerçekçi olamaz.
Telefonunu bırak!
Hiçbir fotoğraf seni ölümsüz kılmaya yetmeyecek.
Gözünü, kalbini, kulaklarını, yüreğine dokunan bütün yolları aç!
Bir gün kapatmak zorunda kalacaksın, aniden şarjı biten telefonun gibi.
Hiçbir zaman ölümle yüzleşmeyecek gibi yaşıyorsun.
Vakit geç olmadan aç!
Kapattığın yollarını, kapılarını, ellerini, gözlerini, görmezden geldiklerini...
Vakit geç olmadan aş!
Aşamadıklarını, kendi içinde oluşturduğun sağlam duvarlarını, bitmek bilmeyen istek köleliğini...
Ayşe Gönül
6 years ago
Aslan Dağlı
6 years ago
Esa
6 years ago
İbrahim Tok
6 years ago
Nagihan Kanmaz
6 years ago
Nagihan Kanmaz
6 years ago
Nagihan Kanmaz
6 years ago
Büşra Yılmaz
6 years ago
Nagihan Kanmaz
6 years ago
Seferi (Nurcan Bedir Ören)
6 years ago
Nagihan Kanmaz
6 years ago