Vakti Hazan *)(*
Yaş döker vakti hazan biz, gamı deryayı gözleriz
Kül olan ömre kalan köz; kuşu, Anka’yı gözleriz
Tenha yerlerde hüzünkâr çökeriz de azap değil
Son soluk geldi ve son güz, diye dünyayı gözleriz.
Lav döküp hadde çeker gün, suda rengi elem yanar
Dalmışız midyeye seyran yakamoz dahi tutmadan
İnci bulsam diye kor göz, lâ'li deryayı gözleriz.
Titriyor kor suda hüznüm ,şu kayık ve de dalgalar
Aksi yanmış cana bir naz ile Leyla' yı gözleriz.
Gözyaşımdan seni seyran, yine tenha gider gamım
Saç yolar el , yine sensiz, yine sevdayı gözleriz.
Bir hazan yangısı çökmüş; ne yeşil ot, ne bir çiçek…
Son bahar vaktini bilmez; güle doymayı gözleriz.
Düş görüp eğleniriz çok; yâre erdiğimiz de yok
Yüz güzel hülyası yetmez; adı Hülya'yı gözleriz.
Saçla oynar, kaşla tartar, kumu çöple karışlarız
Sanki eğlence değil güz, öte dünyayı gözleriz.
Gâh şu tokmak, gâhi kısmet, gâhi kahpe felek vurur...
Cam çekiç, küp gibi sertiz; kaya kırmayı gözleriz.
Son soluk geldi ve son güz, diye dünyayı gözleriz.
Bu şiir Özleşim ölçüsü ile yazılmıştır. Tüm dizelerin tüm heceleri sesli veya sessiz harfle bitiyor olmaları açısından aşağıdaki kalıba göre dizilmiştir.
_ : sessiz harf ile biten heceyi
V: sesli harf ile biten heceyi işaret eder.
_ V _ _ / V V _ _ / VV _ V / V _ V _
Şiirdedki dörtlük rubai kafiye sistemini, beyitler, kaside ve gazel şeklini ifade ederken tek mısra ile bitmesi terza rimaya mahsustur.
