Acaba bizim halimiz körler sağırlar birbirini ağırlar mantığı ile ne görebiliyoruz olanları nede duyabiliyoruz onca feryatları. Menfaat olgusu yüreğimize bu kadar nakış nakış biçimsiz kurgusuz anlamsız nasıl ördük, hatta örülmesine nasıl izin verdik anlamış değilim! Abartıdan da öte, öteler ötesi ben benim olsun başkasının olmasın mantığını ne ara kalbimize kurşun gibi sıkarak, içinde bu acıyla yaşamaya katlandık onu da bilmiyorum!
Zihnimizi derinliklerini boşluklarını, nasıl bu kadar anlamsızlıklarla doldurduk, kim bize anlamsızlığın güzel olduğunu söyledi ve biz bunlara nasıl inandık! Bizleri merhametten kim ayırdı? Merhamet olmadan, nasıl bu acıların içinde yaşıyoruz, yaşanmasına nasıl izin veriyoruz bilmiyorum! Etrafımıza bakarken savaş kan gözyaşı bu kadar dolu iken, yüzbinlerce insan görmemezlikten duyumsamazlıktan gelmesi, felaketimiz olacak bunu da mı bilmiyoruz hissetmiyoruz?
Var olmak ya da olmamak, bu kadar ucuz mu? Para her şeyi çözer mi? Para her şeyi satın alır mı? Bu soruların cevabı Osmanlı zamanında olsaydı hayır olacaktı, ama günümüzde bunun cevabı maalesef evet olarak karşımıza çıkıyor! Allah insanın gönlüne bu kadar vahşiliği yüklememiştir, bunu kendimiz bilerek seçerek kendi gönlümüze işlerken, cehennemden kombine biletler kazanıyoruz haberimiz yok!
Âlemlerin Rabbi yüce Allah, haşa haşa dünya işine karışmasın, ahiret âleminde bize karşılıksız cenneti versin diye yaşanılacak bir dünya ve düşünce yaşama tarzı da yoktur. Tamam, Âlemlerin Rabbi seçmede seçilmede kabul etmede bizleri özgür bırakırken, en güzelini almamızı yanlış olanı düzeltmemizi de istediğini bize Nurdan Kitabımız Kur’an’da Nur Nebi aracılığı ile bildirirken, bizlerin hala yanlışa koşmamızın bir izahı açıklaması olabilir mi? Karşımızda duran ve kral ilan ettiğimiz kişiler görmüyor musunuz çıplak, çırılçıplak duruyor, bari kral çıplak diyemiyorsak, bizler niye onun gibi çıplak olduk? İman takva elbiselerini neden çıkardık? Tarihte takva ve iman elbisesini çıkaranların hayatını rezilliğini açın okuyun, ya da bir mezarının başına gidin gönül kulağı ile cehennemde yerini görürken feryadını telaşını duyun hissedin! Rabbim yar ve yardımcımız olsun kardeşlerim. Selam ve dua ile.
Mehmet Aluç