Varalım Gel Seninle
Sevdiğini söylesen bana sen bir kerede
Seni görmek isterim bu garip yüreğimde
Ne sen benden nede ben senden ayrı kalalım
Varalım gel seninle aşkın doğduğu yere
Dur kaçma sen benden bir defada dinle beni
Bak gönlüme gözüme çok severim ben seni
Bilirsin sende beni aşkımız değil yeni
Varalım gel seninle aşkın doğduğu yere
İş işten geçince çok beklersin yar beni sen
Ararsın bir sevgi bir mutluluk bulamazsın
Gecende gündüzünde huzurla olamazsın
Varalım gel seninle aşkın doğduğu yere
Neden seni severken beni görmezsin neden
Seni sevmek suç mu yar sevmezsin beni birden
Ben yerimde aşkımız gönlümde sen içinde
Varalım gel seninle aşkın doğduğu yere
Şimdi ağlasam eyvah diye bana da yazık
Seni terk edip gitsem olur sana da yazık
Seni sevmezsem gitsem ah bu cana da yazık
Varalım gel seninle aşkın doğduğu yere
Gelmiyorsan da eğer aşk gitsin başka yere
Sen ayrı bir yere var ben ayrı bir yer nere
Nere alsın beni bu götürsün akan dere
Varalım gel seninle aşkın doğduğu yere
Kul Mehmet’im sen sevsen olmuyor acep neden
Sevme desem bu gönül söz dinlemiyor dünden
Sevip sevmemek elde değil ne gelir elden
Varalım gel seninle aşkın doğduğu yere
Mehmet Aluç-Kul Mehmet