Vatanını Seviyorsun
Biliyorsun ve sinsice gülüyorsun
Güldükten sonra gitmek isterken gidemiyorsun
Bu vatan gönüldür bırakılıp gidilir mi diyorsun
Beklemek kalmak gerek vatanın göbeğinde biliyorsun
Vatan şehitleriyle sesleniyor sana duysana
Emanet bıraktım vatanı ben sana sahip çıksana
Sende fetih etsene gönülleri diyarla bizim gibi oturmasana
Beklemek kalmak gerek vatanın göbeğinde seviniyorsun
Vatanın gönül mihrabını ezdirme yatar içinde ecdat
Ezdirirsen eğer gece gündüz ecdattan duyulur binlerce feryat
İncitme vatanı dilini dinini ecdadını var gece gündüz yatma olma rahat
Beklemek kalmak gerek vatanın göbeğinde gülümsüyorsun
Her açılan gülde ecdadın kokusu imanı vatan aşkı kokar
Terk edersen vatanı hangi vatan sana yar olur bakar
Hangi yaban eller topraklar bu topraktaki iman ecdat gibi vatan kokar
Beklemek kalmak gerek vatanın göbeğinde gitmiyorsun
Binlerce dost ana baba ahirete yolcu edildi mendilsiz bir bir
Bu vatanın cennet bağrında yatar onlar her an gülümser
Vatanının mukaddese toprağını çiğnetme ver sen o canını der
Beklemek kalmak gerek vatanın göbeğinde geziniyorsun
Kul Mehmet’im bazen kırılsa kalkmasa da kol
Vatan toprağında açık kalsın bütün yol
Vatan kime dar geliyorsa gitsin giysin değişik elbiseden bol
Beklemek kalmak gerek vatanın göbeğinde diyerek vatanını seviyorsun
Mehmet Aluç © Kul Mehmet