Feminin rengi aksedip tenine
Yeni açmış güle misâl olmuş
İn'itâfıyla, bak ne âl olmuş!..
Serv-i sîtnîn safâlı gerdenîne.
O letafetle ol nihâl-i revân
Giriyor göz yumunca rüyama
Benziyor, ayni, kendi hülyama.
Bu tasavvur dokundu sevdama .
Âh böyle gezer mi hiç canan?..
Gül değil arkasında kanlı kefen... 
Sen misin, sen misin garîb vatan?.

bu güzellikte hiç bu çağında
yakışır mıydı boynuna o kefen?..
cisminin her mesamı yare iken
tuttun evladını kucağında
sen gider isen bizi kalır sanma
şühedan oldu mevt ile handan
sağ kalanlar durur mu hiçbir giryan?
tende yaştan ziyadedir al kan
söyleyen söylesin sen aldanma!
sen gidersin bütün helak oluruz
koynuna can atar da hak oluruz...

git vatan! ka’bede siyaha bürün
bir kolun ravza-i nebi’ye uzat
birini kerbela’da meşhede at
kainata o hey’etinle görün!
o temaşaya hak da aşık olur
göze bir alem eyliyor izhar
ki cihandan büyük letafeti olur:
aç vatan! göğsünü ilahına aç!
şühedanı çıkar da ortaya saç!

 

de ki yâ râb bu hüseyn’indir
su mubârek habîb-i zî-şânın
su kefensiz yatan şehîdânın
kimi bedr-in kimi hüneyn’indir
tazelensin mi kanlı yâreleri
mey dökülsün mü kabr-i eshâba
yakışır mı sanem bu mihrâba
haç mı konsun bedel şu mîzâba
dininin kalmasın mı bir eseri
âdem evlâdı bir takım cânî
senden alsın mı sâr-ı şeytânî