Virdi pederim çünki bana zikre icâzet

 
Virdi pederim çünki bana zikre icâzet
 Hem eyledi telkîn bana tevhîdi o sultân
 Kâmil imiş ol kadrini ben bilemedim hîç
 Aldım hele çok himmetini eyledi ihsân
 Dir idi çalış zikre hayâtımda benim çün
 Zikr-ile tolar kalbine derya gibi ‘irfan
 Çalışur idim emrini tutub gice gündüz
 Toğdi veled-i kalb pederim eyledi şükrân
Bu sırrı peder vâlideme dir idim ancak
 Olurlar idi ikisi de şâkir-i Hannân.8
 
 
Kuddûsî, Dîvân (İE), s. 303.