Vuslat Cennete

Acı, elem dolu dertlerim oldu.
Aklıma geldikçe gözlerim doldu
Neredeyse, tüm ümitlerim soldu
Şüphe yok! Sabır en güzel yoldu.

Bir ağırlık çöktü birden ruhuma
Ne ses var ne seda iştiyakıma
Yük ağır geliyor artık sırtıma
Ümidim selamet, bu zor sabrıma

Beklemekten vazgeçtim birdenbire
Çok mu uzak sanki hayat ölüme ?
Fâni hayatın nesi gerek bize
Terkettik vuslatı biz Cennete...
( Fâni )