VUSLÂT DENEN HAYÂL İLE DÜŞ OLDU

Şu yorgun gönlüme yıllardan beri,
Dinmeyen bir sızı tebelleş oldu.
Son defa göreyim ne olur seni,
Ayrılık ateşin bana eş oldu.
*
Gamzeli gülüşle yüzüme bakan,
Bir yıldız misâli sineme akan.
Ateşler içinde Kerem’i yakan,
Kara sevda başa gelmez iş oldu.
*
Ateşlere atıp giden yâr ise,
Sinemdeki bu kızılkor nâr ise.
Her gecenin bir sabahı var ise,
Vuslât denen hayâl ile düş oldu.
*
Şu gönül kuşumu yürekten vurdun,
Bekle beni geleceğim diyordun.
Bekletmekten inan beni çok yordun,
Hasretin bağrımda kara taş oldu.
*
Arasatta sensiz bi-mecâl kaldım,
Elemi,kederi yanıma aldım.
Hüznümü hasretin gölüne saldım,
Gözümden düşerken acı yaş oldu.
*
Zemheri ayında kalsam üşüsem,
Çaredir diyerek ağılar yesem.
Sensiz geçen günü saymadım desem,
Ömür hitam buldu ellibeş oldu.