Yad Ele

 
Yad  Eİe
 
Babam gelmelere "gelme" demişti.
Hansı nadan dedi, yurda yad ele

Göyçe menden
Keçirem göy çemenden
Oldu gavur yuvası
Üzüler Göyçe menden
 
Yahşiliğin tersi yamanlık olar
Bağrın, başın paralaya, ya dele.
Zenen deyer atıp gitti er meni,
O makamda kimse saymaz er meni.
 
Göyçe kurdu
Ne*gurdu, Göyçe kurdu
Kurdun mekanı olmaz
Sevemmez Göyçe, kurdu
 
Getirme bu yurda, zalim, Ermeni,
Yahşi olar getir, ilan ya dele.
Kurda kuzu gerek, bilemmez kurt un,
Habibin olmadı, ziyafet kurdu
 
Göyçeliyem,
Ellerde göy çeliyem.
MiUi 'den gelip Alı,
O deyer Göyçeliyem.
 
Seg olmaz, kuyruğun kesesen kurdun
Şerik-diyar bir gün geçer yad Çile.
 
(Tecnisler, 319): 1) dışarıdan gelen insanlar2) "gelme!" (git); yadele: yabancıyıelekten ele; zenen: kadın; er: 1) koca, 2)yiğit; omakamda: o takdirde; ilan:yılan;dele: sincap; çelik: baston; şerik-diyar:
ortağı olan diyar)

Bu tecnisinde, Ermenilerin Göyçe toprağına
Yerleştirilmesine itiraz etmektedir.
 
Prof.Dr. Maarife HACIYEVA, Dr. Şahin KÖKTÜRK, ÂŞIK ALİ'NİN EDEBİ MİRASI, https://millifolklor.com/PdfViewer.aspx?Sayi=35&Sayfa=22