YALNIZIM

YALNIZIM

 

dilimde bir yalnızlık şiiri 

yuregimde esen soguk fırtına gibi
yalnızlığım cevremde duvar gibi
dağlar boran baharım kış
ben yalnızım yalnız

 

her köşe başında benim yalnızlığım
hep yalpalayan adam benim
çatlamış dudağım kusmuş gönlüm
titrer ellerim bitti dermanım
ben yalnızım yalnız

 

karanlık gecerlerde cınlayan tek ses
yalnızlık türkusu bekçi düdüklerinin 
civisini sökebilseydim yıldızların 
güneşim siyah ayım karanlık
ben yalnızım yalnız

 

hayata hep köprü kurmak istedim
kader yalnızlık duvarını ördü
üzerine kuş konmayan agac gibiyim
yapraklarım kuru dalım kırık
ben yalnızım yalnız

 

herkesle düşman olan yalnızlık
terketmez asla nıkahlı bana sanki
hayatımdan ne fırtınalar geçti
ömür bitti ecel geldi
ben yalnızım yalnız

 

bir düşmeye gör kesilir sesin 
cevrendekiler bir bir giderken
terkeder cok sevdiğim dediklerin
gönlüm suskun kalbim kırık
ben yalnızım yalnız

 

pusu kurmuş yalnızlıgım gönlümde
acılar gözlerini dikmiş üstüme
ne deseem söz gecmedi kaderime
kader zalim hayat yalan
ben yalnızım yalnız

 

titriyor üşüyor bu ara ellerim
donuyor sanki damarımdaki kanım
caresizce tutunacak bir dal arıyorum
sevgi hayal umutlar çaresiz
ben yalnızım yalnız 

 

yalnızlığın resmini ciziyorum odama
her bakışımda gülümsüyor bana
sarılmış sanki bedenime ruhuma
yaşamak azap hayat zulum
ben yalnızım yalnız

 

bulutlara yukledim yalnızlığmı
şimşekler çaktı yağmur yağdırdı
bir boranla geri verdi almadı
gözyaşım sel yüzüm soğuk
ben yalnızım yalnız

 

adını koyamadığım yalnızlığım
çığ gibi buyoyor yureğimde
gidiyorum artık bir meçhule
yaşamam zarar ömrüm ziyan  
ben yalnızım yalnız 

 

boşa gitti ömür öyle yalnızımki 
dalgaların kumlara kavuşamadığı gibi
toprağın yağmura hasreti gibi
toprak çorak dalgalar sessiz
ben yalnızım yalnız

 

hafife alınmaz benim yalnızlığım
öyle cok kişilerin emekleri varki
en sevdiklerim yıktı hayallerimi
dost yalan sevgi sahte
ben yalnızım yalnız

 

ben yalnız değilim aslında
bir ben dörtte duvar beş kişiyiz
dert etmıyorum ecelede gideceğim yalnız
ecel kapıda azrail canımda
ben yalnızım yalnız

                 

                         ŞİİR VE YORUM:  M Özgür Özbek