Yokluğuna bulanmış
Yüreğim
Şimdi rüzgârda
Ağlayan yapraklar gibi
Bilirim
Bilirim ki
Mevsimlerinin
Tenime dokunuşları
Sarartır beni
Sırrı dökülmüş
Aynalardan
Görmeye çalıştığım
Yüzünün
Gel-gitleri
Kırgın akşamlarıma
Ayaz düşürür inceden
Ve
Her umut bir çuval
Cam kırığı
Mavinin derinliğinde
Sağanaklar
dökülürken gözlerimden
Bir teselli ararım
Yine de
Her eksilişimle
Biraz daha sen olmaya çalışırken
Sevgili
Artık
Kimliksiz dolaştığım
Adreslerimde yankılanıyor
Yalnızlığımın
Ayak sesleri