Yalnızlığımın Istırabı Filminin Çekimine Başladık
18.05.2017
Evet, birde ben senaryo ve film çekeyim siz izleyin, öyle eleştirmenlikle gurmelikle bu işler olmuyor.
Filmin Adı: Yalnızlığımın Istırabı
Yazan Yöneten: Tabiî ki ben
Oyuncular: Ben
Figüranlar:
Karmate
Sahil
Amour
Bsra
E'sra
Bu kadar yeterlidir, fazla kalabalığa gerek yok.
Sponsor: Hala bulunamamıştır.
Motor
Ben motor diye başlıyorum, yanlış anlaşılmasın… Kamera yaklaşır
Ben evimde yalnızlığımın Istırabında demlenirken kapı acı acı çalar.
-Zır zır zır zırzırda zır zır diye
Ben o kadar dalmışım ki yalnızlığımın ıstırabına, çalan kapıyı duymuyorum, saatlerce kapıyı çalan, Karmete, sahil Amour, Bsra, E’sra, en sonunda kapıyı çalmaktan vazgeçerek, beni yalnızlığımın ıstırabı ile Bethovenin bitmeyen şarkısı Orhan Babanın Hatasız Kul olmaz şarkısı ile baş başa bırakarak üzgün kapıdan ayrılarak baş başa bırakıyorlar. Oysa arkadaşlık dostluk böylesi zamanlarda belirli olur diye ben düşünürken, Figüran arkadaşlar kapımı son defa çalmadan ve benim açmamı beklemeden uzaklaşıyorlar. Bu arada ben şair olduğum için kendi şiirimden okumuyorum Reklam olmasın diye.
Şairin dediği gibi:
“An oluyor bir garip duyguya varıyorum,
Ben bu sefil dünyada acep ne arıyorum”
Mısralarını gözlerimde akan iki damla yaş içinde okuyorum.
Kamera gözlerimdeki ıstırabın derinliğini seyircilere göstermek için yakın plan zom yapıyor saatlerce… Anlatılmak istenilen duyguyu yani ben her zaman yalnız değilim imajını vermek için hala uzun gayretler içindeyim kameramanla ben. Mutlu bir aile profili çizemeyen ben ne işim ve şimdide ne arkadaşlarım varmış hüznünü oynarken sancılar içinde, figüran arkadaşlar yövmiyelerini alarak beni tek başına bu sancılar içinde bıraktılar. Kamera hala benim etrafımda kanıma düşlerime giren yalnızlığın ıstırabını resim etmek için uğraşırken
Ben bu düşüncenin derinine inmeye çalıştığımda odamın içinde kendi karanlığımdan korkarken, Sonuç itibariyle ben şu sözlerle
- Fani bir âlemde yaşıyoruz ve burayı bir gün elbet bırakıp gideceğim. Hatta sizler benim burada yaşadığımı dahi hatırlamayacaksınız, zaten bizler neyi hatırlıyoruz ki neyi doğru dürüst burada yaşıyoruz ki? Geliyoruz ve bu dünyadan geçip gidiyoruz! Bunu da unutmamak lazım ama o kadar çok unutuyoruz ki…
Filmin Adı: Yalnızlığımın Istırabı
Yazan Yöneten: Tabiî ki ben
Oyuncular: Ben
Figüranlar:
Karmate
Sahil
Amour
Bsra
E'sra
Bu kadar yeterlidir, fazla kalabalığa gerek yok.
Sponsor: Hala bulunamamıştır.
Motor
Ben motor diye başlıyorum, yanlış anlaşılmasın… Kamera yaklaşır
Ben evimde yalnızlığımın Istırabında demlenirken kapı acı acı çalar.
-Zır zır zır zırzırda zır zır diye
Ben o kadar dalmışım ki yalnızlığımın ıstırabına, çalan kapıyı duymuyorum, saatlerce kapıyı çalan, Karmete, sahil Amour, Bsra, E’sra, en sonunda kapıyı çalmaktan vazgeçerek, beni yalnızlığımın ıstırabı ile Bethovenin bitmeyen şarkısı Orhan Babanın Hatasız Kul olmaz şarkısı ile baş başa bırakarak üzgün kapıdan ayrılarak baş başa bırakıyorlar. Oysa arkadaşlık dostluk böylesi zamanlarda belirli olur diye ben düşünürken, Figüran arkadaşlar kapımı son defa çalmadan ve benim açmamı beklemeden uzaklaşıyorlar. Bu arada ben şair olduğum için kendi şiirimden okumuyorum Reklam olmasın diye.
Şairin dediği gibi:
“An oluyor bir garip duyguya varıyorum,
Ben bu sefil dünyada acep ne arıyorum”
Mısralarını gözlerimde akan iki damla yaş içinde okuyorum.
Kamera gözlerimdeki ıstırabın derinliğini seyircilere göstermek için yakın plan zom yapıyor saatlerce… Anlatılmak istenilen duyguyu yani ben her zaman yalnız değilim imajını vermek için hala uzun gayretler içindeyim kameramanla ben. Mutlu bir aile profili çizemeyen ben ne işim ve şimdide ne arkadaşlarım varmış hüznünü oynarken sancılar içinde, figüran arkadaşlar yövmiyelerini alarak beni tek başına bu sancılar içinde bıraktılar. Kamera hala benim etrafımda kanıma düşlerime giren yalnızlığın ıstırabını resim etmek için uğraşırken
Ben bu düşüncenin derinine inmeye çalıştığımda odamın içinde kendi karanlığımdan korkarken, Sonuç itibariyle ben şu sözlerle
- Fani bir âlemde yaşıyoruz ve burayı bir gün elbet bırakıp gideceğim. Hatta sizler benim burada yaşadığımı dahi hatırlamayacaksınız, zaten bizler neyi hatırlıyoruz ki neyi doğru dürüst burada yaşıyoruz ki? Geliyoruz ve bu dünyadan geçip gidiyoruz! Bunu da unutmamak lazım ama o kadar çok unutuyoruz ki…
Ben yalnızlığın senfonisini yazmak için mırıldanırken,anladım ki yalnızlığımın sonu yok bunu sonlandırmak için senfoniyi yazmayada gerek yok,en iyisi kendimi dışarıya doğanın içine atmalıyım,biraz önce gelen arkadaşların yanına gitmeliyim.Yoksa yalnızlığım çoğaldıkça beni boğacak yok edecek.Kamera benim bu halimi iyice resm edene kadar çekiyor,birden gülümsüyorum,kapıyı açarak kendimi iç dünyamdan dış dünyama pardon dünyaya atıyorum.
Yüzümdeki gönlümdeki sevinç film karesine yansıyana kadar ben bir köşede duruyorum,kamera bu anı iyice yudum yudum seyircilere içirmek için gözlerimi gönlümdeki o ani kalp atışını mutluluğumu gülüşümü çekiyor.
Ben Kamera arkasında direktifler veriyorum.
-Arkadaşlar serinletici ile ağaçlara rüzgâr esintisi verelim, yalnız önce ağaçların üstüne birkaç kuş yerleştirelim, rüzgârın etkisi ile uçsunlar, yalnızlığımı ıstırabımı alıp götürsünler imajı verelim.
Kestik
Alışırmı her insan yalnızlığa her insan layıktır mutluluğa gülümsemeye, gönül bu kırılıp incinmesi için verilmediki bize,yıkılsakta yeniden ayağa kaldırmak için verildi bize...Yalnızlığımız tüm yollarımıza pusu kurmuş beklesede bizi onu bu gönlün güç kuvveti ile yıkmamaız için Yüce Mevla bize vermiştir...
Acılar kapımızda gözlerini üzerimize dikmiş üstümüze gelse kapımızda nöbette beklese onu bu gönlümüzle yıkmalıyız sabırla yok etmeliyiz. Sözlerim iç konuşmamla seslendiriken...
Acılar kapımızda gözlerini üzerimize dikmiş üstümüze gelse kapımızda nöbette beklese onu bu gönlümüzle yıkmalıyız sabırla yok etmeliyiz. Sözlerim iç konuşmamla seslendiriken...
Evde ocağın üzerinde unuttuğum demlikteki su kaynarken sanki bana atıfta bulunuyor.
Ben bu sözlerimi bitirirken yok ederken yalnızlığımın ıstırabını , ocakta kaynayan çaydanlığın yeter artık ben kaynadığım kadar kaynadım diyen fokurtusu kaynamasında ki o sıcak anın görüntüsü ile gönlümdeki sıcaklığı gülümsemeyi anlatan o anın sıcaklığı ile son buluyor.
-Tamam kestik.
Ben bu sözlerimi bitirirken yok ederken yalnızlığımın ıstırabını , ocakta kaynayan çaydanlığın yeter artık ben kaynadığım kadar kaynadım diyen fokurtusu kaynamasında ki o sıcak anın görüntüsü ile gönlümdeki sıcaklığı gülümsemeyi anlatan o anın sıcaklığı ile son buluyor.
-Tamam kestik.
Mehmet Aluç
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın