Duyur kimsesizliğin madeninde adını,
Bütün hücrelerimi yüce aşkın kuşatsın.
Doldursun eski düzen, ruhumda miadını,
Bugün asi hislerim yerin dibine batsın.
Kalmasin Senden başka hiçbir tutunacak dal;
Ki zaten her an Sana muhtactır ruh-u cânım.
Yüreğime nar duşse hasretinden bir miskal,
Tutuşur cehennemin ateşinde hicranım.
Sensizliğinle yakma!
Ufkumda Sana hasret doğan ve batan güneş,
Kıpkızıl rüyalarda Seni arar gözlerim.
Sana yakınlık kadar Senden uzaklık ateş,
Gelgitler ortasında alevlenir közlerim.
Yanarım, kurşun yükü günahlarıma heyhat!
Biter gümanı ruhun düşerim tepetaklak.
Ancak yurdunda biter bu çileli seyahat,
Kimsesiz ruhum kadar yollar ve yönler muğlak.
Cahilliğime bakma!
Koskoca bir hayatı kül ettim döne döne,
Alamadım gecenin kollarından ömrümü.
Yürüyüp adım adım nefsin çektiği yöne,
İşledim Sana karşı en vefasız cürümü.
Lakin geçti diyorsun rahmetim gazabımı,
Bu sırra gönül verip yine Sana el açtım.
Ne olur ahirete bırakma hesabımı,
El-Kahhar sıfatından Rahim ismine kaçtım.
Beni Sensiz bırakma!