YANMIŞ YÜREĞİME KAR BULAMAZSIN

Bülbül olup gezsen nice bağları,
Benim gülüm gibi yâr bulamazsın.
Çıksan yücelere gezsen dağları,
Yanmış yüreğime kar bulamazsın.

Yaşlı gözlerime vuslâtı dile,
Mâzi’nin gölgesi düşerken güle.
Nedâmet atıyla sen gelsen bile,
Yanmış yüreğime kar bulamazsın.

Sensizken sen ettim bu ahüzârı,
Yaktı kül eyledi sevdâ’nın nâr’ı.
Eridi kalmadı dağların karı,
Yanmış yüreğime kar bulamazsın.

Çekerim çileni topraktır mayam,
Hayâlden öteye gitmedi rüyâm.
Mil çektin gözüme karardı dünyâm,
Yanmış yüreğime kar bulamazsın.

Kurumuş dalımda bir çiçek oldun,
Çiçeğin özüne bal olup doldun.
Candan sevdiğime uzanan yoldun,
Yanmış yüreğime kar bulamazsın.

İçin için yandı bu sönmüş külüm,
Yıllarca bekleyip bulduğum gülüm.
Bu bağda kalmamış tutacak dalım,
Yanmış yüreğime kar bulamazsın.