YANMIYORSAM NAMERDİM

13.05.2016
Sığındığım limansın, garip gönlüme yârsın. 
Senle yoğrulmuş mayam, senle kemâle erdim. 
Benim alın yazımsın, dualarımda varsın; 
Seni günde beş vakit anmıyorsam, namerdim. 

Sanki her bir hücremsin, sanki cân içre cansın; 
Yaktın ya ciğerimi, bırak yanarsa yansın. 
Benim hayat damarım, damarımdaki kansın; 
Seni kendimden parça sanmıyorsam, namerdim. 

Yıllar var ki gezerim etrafında, yörende. 
Eşin benzerin var mı şu dünyada, evrende? 
Sana müptelâyım ben; her saniye çevrende 
Kelebekler misali dönmüyorsam, namerdim. 

Uzak durma ne olur… Yanıma gel, yanıma! 
Sensizlik bana ölüm; dinime, imanıma. 
Sen yaktın ya ateşi, baksana dumanıma! 
Aşkınla alev alev yanmıyorsam, namerdim
Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da
Uhrevi ve dünyevi aşk ile dolmuş bir yüreğin duyduğu aşkı mahdumlarına inandırmak için çabalayan pervane kanatları gibi çok renkli imajlarla süslenen güzel bir şiirini okudum. Mürekkebi çok renkli böylesi kalemler gördükçe sevinmemek elde mi.
esatanik540
Esat Anık9 yıl önce
Çok teşekkürler Şahamettin bey. Eksik olmayınız değerli kardeşim. Çok değerli ediplerin ve şairlerin arasında olmak beni de çok mutlu etti. Türk Edebiyatı'nın hizmetinde olmaktan onurluyuz... Sağ olunuz.