Yar əgər mehri vəfanı düşünən yar olsa,
Qəm deyildir işin, aləm bizə əğyar olsa.
Əhli dil zöbqü səfanı ləbi-çanandan alır,
Zülmdür aşiqə çanani dilazar olsa.
Var nə qəm gözlərinin xəstəsinə yoxdur əlaç,
Ləblərin carəsin eylər, neçə bimar olsa.
Zülf xalin o mehri göz yaşım eylər rövşən,
Geçə aydınlıq olar, sabiti-səyyar olsa.
Yar əgər aşigə qəmxarılıq etməsə, nə qəm,
Qəm odur özgəyə məşuqəsi qəmxar olsa!
Gözlərin şövg ilə qan tökməyə cox rağibdir,
Məstdir, bunça xəta eyləməz hüşyar olsa.
Var ümidim mənə Vahid daha zülm eyləməyə,
Hali-zarımdan o mehparə xəbərdar olsa.