Fe’ ilâtün fe’ ilâtün fe’ ilâtün fe’ ilün
Yârdan cevr ü cefâ lutf u kerem gibi gelür
Gayrdan mihr ü vefâ derd ü elem gibi gelür
Fürkat-i yâr katı zâr u zebûn itdi beni
Döymeyem mihnet-i hicrâna ölem gibi gelür
Uydurup leşker-i ‘ uşşâkını ol şâh-ı cihân
Nâz ile salını salını ‘ alem gibi gelür
Dil-i pür-hûn elem-i ‘ aşkuñ ile cûş ideli
Çeşme-i çeşmüñ akan suları dem gibi gelür
Bâkıyâ kankı göñül şehrine gelse şeh-i ‘ aşk
Bile endûh u belâ hayl u haşem gibi gelür