Yârsuz peygûle-i hecr oldı çün mesken bana

GAZEL 

[fâ’ilâtün fâ’ilâtün fâ’ilâtün fâ’ilün]

1 Yârsuz peygûle-i hecr oldı çün mesken bana
Ey hayâl-i dost eglence yetersin sen bana

2 Bezm-i gülşende şarâb-ı lâle-gûn nûş itmege
Lâciverdî kâsedür her gonca-i sûsen bana

3 İster isen hâl-i Cemden ger haber nûş eyle câm
Açdı bu râzı seher-geh gonca-i gülşen bana

4 Bâd-ı gamdan tende söyinmezse nola şem’-i cân
Al fânûs örtüsidür kanlu pîrâhen bana

5 Dikmek içün tîg-i gamzen çâkini hurşîdle
Rişte-i zerrîn ile ‘Îsî virür sûzen bana

6 Ân-ı hüsnün seyr idüp gitdi karâr-ı ‘akl u hûş
Düşmen itmez dostlar anı ki itdüm ben bana

7 Bu hasen tarzun kemâl ile hayâlatın görüp
Rahmiyâ tahsîn idüp Hüsrev ide ahsen bana