Yaşama Kırılmış Ömre Soyunuk

Bu Eser 13.11.2013 Tarihinde Günün Şiiri Seçilmiştir

yitirmişliğin mateminde 
uzaklar giyindik 
ve 
özlemler biriktirdik ellerimizde

şimdi

kendime göçebe bir ruhum 
bakışlarım hazan
acı çekerken saksılarım
denizin salıncağına kurdum bizi
yokluğun 
koca bir ömürde
sökülmüş şafaklara uzanan zaman 

yağmurun sesinde kurumuyor 
göğün yaraları
eskimiş gülüşlerimizi 
sırtlarken rüzgar
ben hep sana kaldım da sevgili
bir ben 
bir ben
bir ben 
bana kalamadım işte

ayaza vurmuş kentin sokaklarına 
düşürdüm yıldızları
hiç bir şey üşütmedi beni yokluğun kadar
gidişinin enkazında kalan olsam da

ölümün bir yalan

ay ışığında yıkanmış gecelere 
ödünç verdim senli düşlerimi
küle dönmeyen ateşinde 
ömrümün son demidir
kirpiklerime çekili hüznünün perdesi

yaşama kırılmış ömre soyunuk
anlardayım 
bahar çiçekleri gözlerin
gül kesiği 
yağmur çocukluğuma

artık 
kimlik/siz/im sevgili...