Bileklerim, yazarken
isterim ki sözleri okuyanların daha iyi anlaması için ipeğin okşayışlarını gibi
okurken gönüllerini okşasın, sarsın, sarmalasın, okuyucum okurken okuduğunu duyumsasın,
kaba yünün çalıya takılırken yünü parçaladığı gibi parçalamasın diye gayret
gösterirken bazen gereğidir ki incitir, çünkü burada okurken incinmesi yaşarken
anında incinmesinden evladır devadır. Ben prenslere layık bir dünya sunmuyorum,
basit kendisi içinden önce karşısındaki insanı düşünmesini söylerken, özgün
sözlerimin sözlerin bir meslek gibi kolunda, altın bilezik gibi taşımasını
temenni ediyorum. Parmaklarım bin tane sözlerin arasında gezinirken, usulca
gönül penceresini aralayarak kendine dışarıya bakmasını istiyorum. Düşlerine
geleceğine hiç el değmemiş bir çiçek gibi açarak, güzelliğiyle mest etmesini diliyorum,
başarılı oluyor muyum bilemi yorum, bekli yorum. Bekliyorum derken
yorumlarınızı da beklediğimi ifade edeyim. Yaşarken anıları
biriktiriyorum, içinde bizler bir dünya gelecek taşıyan, sayfası açık her
gelenin okuması yorumlaması için. Bu günün sıcağında yazmak kolay değil, terlememek
mümkün değil çabuk sıcaklığa kapıldığım için havlular elimden kaçıyor, birini
almadan üçü birden yaş oluyor. Gerçi ben çok seyrek olarak değil mütemadiyen
terliyorum. Tıpkı gece basmadan önce sokağa çıkmaya çalışan koşan bir çocuğun,
heyecanın coşkusu gibi. Birde günlük hayatın yorgunluğu içimizdeki azgın savaşı
ile baş edebilmek için mütemadiyen, onu alt etmenin yollarıyla mücadele etmek
insanı yoruyor, yorsa da insan bir yolunu Rabbim sayesinde elbette ki buluyor
az veya çok mutlu oluyor. Geleni yolluyor gelmeyene sitem yolluyor, gülmeyene gülücükler
yolluyor, bir şeyler arayana hayat muhakkak ki bir şeyler veriyor, anında
vermese de karşılığını ahirette verecek Rabbim böyle söylüyor. Bilen bilmediğini
söylemiyor bilmediğini okuyor, görmeyen görmediğini söylemiyor gördüm diyerek yalana
koşuyor, hissetmeyen hissizliğiyle tavan kaban yaparken hissizliğiyle gurur
duyuyor. İşte bu koşuşturma arasında
sabırla durarak sabır etmek en güzeli oluyor yoksa insan bunlara dayanamayarak
çatlardı, patlardı Rabbime şükür sabrı vermişte biz kullarına acıyarak zaten Rabbimden başka kim bize acır ki?