YEPYENİ BİR SAYFA

      Bazen veda etme vakti geldi diye düşünürsün.  Yeni bir sayfa açıp yeni bir yola girmek istersin. Veda etmeyi geçirirsin aklından. Yepyeni bir sayfa açmanın vakti geldi dersin kendi kendine. Yepyeni bir sayfa...
    Aralık ayında tanıştım ESA'yla . İyi ki tanışmışım. Daha verimli  yazmama; edebî ve belki de ebedî dostlar edinmem için güzel bir vesile oldu. Bazen bu güzel ailenin bir üyesi olmanın hakkını verebiliyor muyum diye soruyorum kendi kendime. Inanıyorum  ki çok güzel yazı ve şiirler akıp geliyordur sitemize.  Yetişip okuyamadığım ve özgün kalemleri keşfetme imkânını yeterince bulamadığım için üzülüyorum. Okuyamadığım her yazı ve her şiir için yazarlarının bizi hoşgöreceklerini umut ediyorum. Bazen yazmayıp sadece okumanın ve güzel kalemleri keşfetmenin güzelliğini mi yaşasam diyorum... Ama ne kalemimden vazgeçebiliyorum ne de yeni isimleri okumanın heyecanından. 
        Her gün yeni üyeleri gördükçe hem mutlu oluyorum hem de sorumluluk duyuyorum. Her kalem heyecanla bulusur ellerle. Eller demek de yanlış artık.  Klavyedeki tuşlarla buluşan parmaklar desek daha doğru olacaktır. Hele genç kalemler daha farklı bir heyecanla yönelirler yazmaya.  Hayatı ve yaşananları onların genç bakışlarıyla görmek; farklı bir heyecan yaşamak  ve genç ufuklarla tanışmak demektir.
         Tam ayrılsam mı diye düşünürken genç bir kalemin heyecanı ve umutları beni sitemize daha çok bağlıyor.  Naçizane yorumlarla genç kalemlere destek olmak, hayatı keşfetmek ve yeni üsluplarla tanışmak, ESA'da yoluma devam etmemi sağlıyor.  Birbirimizi görmeden, sadece kaleme aldıklarımızla birbirimizi tanımamız ve güzel paylaşımlarda bulunmamız özel bir anlam taşıyor.  Nurcan Hanım,  Necibe Hanım, Ahmet Bey, Şerife Hanım,  Kemal Bey, Aytül Hanım,  Mısra Hanım...Hepsi sitemizin, ESA ailesinin birbirinden değerli kalemleri.  Daha birçok güzel ve özgün kalemimiz var. Okuyamadığım güzel kalemler darılmasınlar. İşte belki de en çok bu nedenle bir eksiklik  duyuyorum. ESA'nın bir üyesi ve editörlerinden biri olarak neden daha çok yazı okuyamıyorum diye. Eğer gittikçe büyüyen bir sitenin içinde istediğim ölçüde aktif olamıyor ve akıp gelen yazıları,  şiirleri verimli bir şekilde okuyamıyorsam, yola nasıl devam edebilirim? O halde veda etmeliyim belki de dedim kendi kendime. Anlık bir veda...Ama olmuyor işte! 
        Yepyeni bir sayfa dediğime bakmayın.  Bu sayfayla ve bu siteyle kurduğum bağ kolay kolay kopacağa benzemiyor. Yazabildiğim ve okuyup yorumlayabildiğim sürece bu birliktelik devam edecek inşallah.  O meşhur şarkının  sözlerinde olduğu gibi: "Beraber yürüdük biz bu yollarda..." Ben de ESA'yla yürümeye devam edeceğim.
         Umarım sürç-i lisan etmemişimdir. Tüm üyelere, dostlara selâmlar,  sevgiler, saygılar...