Yeter tîg-ı nigeh uşşâk-ı zâra her husûsunda

Gazel

Yeter tîg-ı nigeh uşşâk-ı zâra her husûsunda

O hûnî hîç zahmet çekmesün hançer husûsunda

Olur âzâde-ser başın koyan zânû-yı teslîme

Bu ma'nâ pek müşâhiddir hele berber husûsunda

Yetişmez gülşen-i ümmîde destim cevr-i hârından

Zükâm-âlûde ye'sim bûy-ı verd-i ter husûsunda

Bulup âb-ı hayâtı dilde Hız'ra ser-fürû itmem

Benim yok ihtiyâcım kimseye rehber husûsunda

Lebin peymânesin nûş eyleyen rindâna aşk olsun

Tekâpû eylemezler sâkîye sâgar husûsunda

Düketdim nakd-i eşki el yudum bâzâr-ı vuslatdan

Bütün sildim hesâbım kalmadı defter husûsunda

Hat u perçemde hayli pîç ü tâba kor beni Hâlet

Velî sabrım yanar ol âteşîn lebler husûsunda

Dîvân-ı Hâlet Efendi (1258). İstanbul. 15-16, 18.

 Halet Efendi Hayatı ve Kişiliği