Yetim Duygular
05.06.2018Arz ve sema kül olur yetimlerin âhından
Payına düşmez ışık aydınlık sabahından
Hüzünkâr yüreğinde kahır yükünü taşır
Kıvrım kıvrım yolları bir başına dolaşır
Uğramaz bir tebessüm solgun dudaklarına
Ağır gelir bedeni cılız ayaklarına
Millet bayram ederken onun bağrı kan olur
Yaşadığı çileler acıklı roman olur
Ezildikçe ezilir, büker durur boynunu
Tok görüneyim diye taş doldurur koynunu
Aldığı her nefeste sabır bitip taşarken
Elalem bir ölürken o bin ölür yaşarken
Haramiler keserken gün ortası yolunu
Acılar kırıp döker kanadını kolunu
Rüzgâr tarar şefkatle okşanmamış saçını
Döşeklere düşünce kim verir ilacını?...
Gözbebeği taşımaz kızgın gözyaşlarını
Mesken eder kendine yüce dağ başlarını
Keşkelere mahkûmdur sitem yüklü sözleri
Yokuşlar kaderidir düşlese de düzleri
Yüreğini sarmış da mesken tutmuş acılar
Upuzun gecelerde sırdaşıdır sancılar
Gönülde depreşirken onca yetim duygular
Kemirdikçe kemirir belleğini kaygılar
Tamtakır hissiyatı acılarla beslenir
Bölünür uykuları, heyulalar seslenir
Dertlerle bir başına eziyettir yaşamak
Bunca çileye rağmen meziyettir yaşamak
Prangalara mahkûm, özgürlük nedir bilmez
Yarası sağalmadan yetimin yüzü gülmez
Umutlar Kaf Dağı’nda geleceğine dair…
Yetimi yetim anlar sen anlamazsın şair!...
M. NİHAT MALKOÇ
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın
Buse Çıngı
6 years ago