YİTİK ŞİİR

Önce yapraklar savrulurdu 

Sonbahar rüzgârlarında,
Sonra bir gece 
Kar düşerdi 
Palandöken’in 
Omuzlarına.

Yakutiye yeşili gözlerin 
Eritirken mevsimleri 
Kale surlarında, 
Saat kulesinde 
Yekpâre bir zamanı söylerdi türkülerin.

Ama ne dağlar zemheriyi, 
Ne de Erzurum bir sevdayı
Sakladı sayfalarında.
Deli bir sevdaydı adın, 
O rüya şehrinin 
Kar düşen sokaklarında. 

Yakutiye önünde oturmuş,
Oturmuş da gözlerine dalmışım.
Ulu Cami içinde nefesini
Çifte Minarelerde sesini
Duyar gibiyim.

Denizler gözlerindi, 
Irmaklar ellerin.
Ve yağmurlar.
Damla damla düşen sözlerin…

SEBAHATTİN GÜNDAY