Yoktun Var Oldun, Yok Değilsin.

Doğdun

Rabbim doğ dedi

Yaşadın

Rabbim yaşa dedi hayat verdi

Rüzgâr eser tatlı tatlı var dersin

Güneş yakar rüzgâr yoktur diyemezsin

Güneşin varlığı rüzgârı ısıtır hissedemezsin

Öldün

Yol değişti sonsuzluk verdi

Yok, oldum deme

Var olan yok olamaz

Dirildin

Şimdi ne vasıl oldu?

Yok, olmak yok oldu!

Hep vardın çünkü var edenleydin var eden Rabbinden bir parçaydın

Yok olamazdın

Ölmek senden ne bir şey aldı ne senden bir şeyi çıkardı

Şekil değişti yol değişti ne de mana anlam karıştı

Şerit yol değişse de var olan yok olmadı hâsıl olan anlaşıldı

Ölüm bir an yokluk olduysa senden bir şey almadı sana bir şeyde katmadı

Öyle ise ölüm yokluk değildir var olan yok olamaz

Şekil değişse de ne bir şekil değişti ne vücut şekil yine var yoka karışamaz

Yoklukla ölümle ne kendinden ayrıldın

Ne de varlığınla dünya şekil değiştirdikçe yokluk içinde kaldın

Ne bir olan Âlemlerin Rabbinden ayrıldın

Ne de ondan ayrıldım demekle ayrıldın yok oldun

Her iki halde onunlasın

Ölüme yokluk desende, onunlasın

Dirilme anınla da onunlayım desende, her iki halde de Rabbin ilesin

Ne sende ayrılan oldu

Ne de sen Rabbinden ayrıldın

Var eden Rabbin ileydin

Ah bir idrak edeydin

Vardın yok olamazsın

Yoktun var oldun, yok değilsin

Mehmet Aluç

Kaynak: http://reyhangulleri.de/pdf/miratulirfan.pdf