YORGUN BİR AKŞAMIN KIYISINDAYIM SEVGİLİ

İhtivası rüzgârın ve intibaı gözden düşmüş yorgun bir akşamın kıyısındayım, sevgili:

 

 

 

 

Aşkın inhisarında tutuklu nefesim ve ölü nefsim

Aşk iken şah damarı eksilmez de hüzün ve özlem

Gizin irtibatı aşka meyleden bir yıldız misali

Sektiği yalnızlığın

Hicretine dönük varsa yoksa varlığın

Na’şı…

 

Öykündüğüm bir döngü ki mevsim

Aşka erdiğim

Nihayet bildiğim

Hidayetin durağı şahit tuttuğum yeri göğü ve mehtabı

 

Afakanlar b/astığı kadar hüzünlü yüreğime

Tek muhatabımdır bana beni getirecek

Şiirler diktiğim ayaklarına bağlı

Posta güvercininin siması ve edası

Dört gözle diktiğim yola, gönlümün

İzbelerinde dahi mevcut iken ışığı sevdanın

 

Işıyan bir iklim

Sancılı bir dengim var mı sahi?

Issızlığın lal hecelerinde

Çelimsizce seken benliğimin seyrüseferi

Şu olmazın oluru mutluluk denen masalı

Bir zamanlar ben yazmıştım demek kadar sahici

 

Tünediğim ulu ağaç ulu Mevla

Hüzün döktüğüm yalnızlığın yollarında

Bir ileri bir geri savrulduğum

Özlemin pervazında ihya edilesi yürekten yüreğe

Kurulan köprülerin gizinde yaşar şiir ve sevgi

Kanıksadığı kadar hayatın bin bir rengini halini

İkame ettiği kadardır gaipten gelen sevdası

 

Muhatabı gök kubbe

Yerden göğe yükselen gizin dumanı

Saklı tutulası bir heves gibi

En derinde saklı

Hayallerin asla dikiş tutturamadığı

Bir veryansın ise yaşamak

Bir hezeyan ise suskuya sığınmak

Bir hadise yaşamın merhalesinde saklı olur olmaz

Düşlerin serenadı

Elbet yakardığı kadar içtenlikle kul, Rabbine…