Yûsuf deyu ağlardı Zelîhâ nice demler
Ol derbederi zâr u perîşan niçün etdin130
Işk-ı Yûsuf çün Zelîha’nın çeküb gönlün alan
Kays’ı Leylâ ışkıdur aklın alub mecnun eden131
Gördi ma’şûkın Zelîha bir gece düşde heman
Dolub ol dem gönline ışk oldı zindan bu cihan132
Kalmadı ârâmı her-kiz artdı ışkı gün be-gün
Geldi Mısr’a çekdi çok zillet meşakkat bir zeman133
Ta’n etti Zelîha’ya şu kim bilmedi ışk’ı
Âşüfteliğin bir şeh-i hûbân’e ne bilsün1
 
Kuddûsî Divânı,
 
Kaynak: Yrd.Doç.Dr. Mustafa ÜNVER, BORLU KÂDİRÎ ŞEYHİ AHMED KUDDÛSÎ (1769- 1849) VE ŞİİRLERİNDE KUR’ÂN-I KERÎM’E YAPTIĞI ATIFLAR, file:///C:/Users/USER/Downloads/5000073483-5000098435-1-PB.pdf