Zamanın Hakkı (Kaidesi)

Bu Eser 06.09.2013 Tarihinde Haftanın Şiiri Seçilmiştir



Dem vurursun kardeşlikten sazı

Habil'le Kabil'i, bilmemenle nazı

İman ettin, mümin oldun bazı

Hiç bildin mi ki baharı yazı?

Bu kaçıncı günü yükseltip

Daha ufuk demeden, alçaltışın?

 

Bilmezlik oruç tutmuş

Biliri söylemezden niza

Ölüm tırstık göz olmuş

Meşakkati muamma

Ecel kol gezer

Adın ne?

- Ali

O an Azrail oturur gözüne

Fermandan düşmüş

Dermandan olur mecaldir hali

Ya Ömer dediysen

Tırmalanır beynin, kendiysen

Felek şaşar da yobaz şaşmaz

İstifini ve kaidesini bozmaz

Tuttuğuna sorarla der:

-Sabah namazı kaç rekât?

Silahı gören iman desturun bozar

Bir çeksen, dur desen harekât

Adam korkuyla unutmaktan muhkem

Titremekten sağlam, belki isimden zayi

Bakarken manayı ilgiden yoksun

Yaşıyorken ne maceradır, ne maceraperest

“Öyleyse” der sorgucu, “putperest”



Hiç koltukaltı olmamıştı

Kurşunlara gelmiştir bedevadan

Belli ki acıdan kıvranır

Sücut ederken kâh

“Ömrüm” der, “ömrüm vah”

Eğilir doğrulur sanki kurallı

Secdeye varır gibi rükûuyla üç dört rekât

Yağlı kurşunun armağanı

Belli ki din bilmenin vergisidir

Mümin ahlakı bilgisinden zekât

 

İnsanı bilmiyor ki

İnsan demeyi bilse...

 

O bile

Başka başka onlarca totemden

Yarattığı insanı unutmuş ta:

-Dost edinmeyin onları

Mümin, kâfir, müşrik; der.

Hangi yol bağlar sizi bilmem ki

Kenara durup kol bağlamakla

Ağlamakla toplumu dilim dilim dilmem ki

 

Sanki hiç yaşanmamış gibi

Sanki ilk siz düşünüp te buluyor gibi

Siz, imanı topluma ikameye koyulun

Şafak alnınızda lakin, afak hayal

Siz deyin ki ikameye, "inanma hakkı"

Ben de deyim ki;

-Ya...

Üretir olmamanın bağıntı sal hakkı

 

Siz, "insan hakkı" deyin

Ben deyim ki gafile, “ya zamanın hakkı”

 

28.08.2013